Magnolia nie bez powodu została nazwana królową wiosny. Już od kwietnia można zachwycać się jej dużymi, pachnącymi, tulipanowymi kwiatami. Pomimo, że pąki kwiatowe są dość wrażliwe na mróz jest wiele odmian, które z łatwością zaklimatyzują się w naszym ogrodzie.
Rośliny te przybierają dość zwartą i świetlistą koronę rozgałęziającą się nisko nad ziemią. Występują zarówno w formie krzewu jak i dużego drzewa osiągającego nawet kilkanaście metrów wysokości. Różnią się między sobą pokrojem, siłą wzrostu, kolorem kwiatów, zapachem oraz porą kwitnienia. Wśród magnolii wyróżniamy:
- magnolie wysokie, wysokość od 5 do kilkunastu metrów
- magnolie niskie, a wśród nich karłowe osiągające wysokość do 3 m oraz pośrednie od
3 – 5 m.
Pąki kwiatowe zawiązują się późnym latem w roku poprzedzającym kwitnienie. Są dość duże, gęsto owłosione przypominające bazie wierzbowe. Kwiaty najczęściej występują w różnych odcieniach różu. Spotkać można również białe, kremowe lub żółte. Pora kwitnienia przypada zazwyczaj na kwiecień – maj, ale są odmiany, które kwitną już w marcu, bądź dopiero w czerwcu. Niektóre, przy sprzyjających warunkach, zakwitają dwa razy w ciągu roku. Po ich przekwitnięciu pojawiają się błyszczące, ciemnozielone, eliptyczne liście przebarwiające się jesienią na żółto.
Najlepsze stanowisko jest zaciszne, osłonięte przed mroźnymi wiatrami oraz dobrze nasłonecznione lub lekko ocienione.
Podłoże dla tych roślin musi być przepuszczalne, próchnicze o odczynie lekko kwaśnym, 5-6 pH. Warto jeszcze przed sadzeniem dobrze ją zakwasić, gdyż późniejsze zastosowanie nawozów zakwaszających nie jest korzystne dla rośliny. Większość tych nawozów zawiera dużą dawkę azotu a w przypadku magnolii musimy tego unikać. Rośliny te mają płytki system korzeniowy, dlatego po posadzeniu, warto glebę posypać korą sosnową lub torfem ogrodniczym. Dzięki temu ochronimy przed wysuszeniem i przemarznięciem korzeni. Magnolii nie powinno się przesadzać, ponieważ ich korzenie są bardzo kruche i wrażliwe na uszkodzenia.
Dla utrzymania dobrej kondycji magnolii warto zasilać roślinę nawozem wieloskładnikowym od marca do lipca. Dobrym rozwiązaniem jest nawóz o spowolnionym działaniu, który stosujemy tylko raz w roku na przełomie marca i kwietnia. W skład nawozu nie może wchodzić duża dawka azotu, gdyż magnolia stanie się podatna na choroby grzybowe i przemarznięcia.
Magnolie podlewamy regularnie, od maja do końca lipca, najlepiej deszczówką lub wodą wodociągową odstaną. Unikniemy w ten sposób nadmiaru wapnia w glebie. Przy podlewaniu musimy zwrócić uwagę aby nie zwilżyć liści. Naraża to roślinę na choroby bakteryjne i grzybowe.
Zdrowe rośliny odporne są na choroby i szkodniki. Osłabione przez nieodpowiednie stanowisko lub złą pielęgnację mogą zostać zaatakowane przez takie choroby jak plamistość liści i mączniak oraz przez szkodniki – mączlika lub czerwca. Korzenie mogą być podgryzane przez myszy lub norniki.
Młode rośliny zimą musimy ochronić przed mrozem i wiatrem. Całą roślinę okrywamy np. słomą lub agrowłókniną, a dolną część pnia obsypujemy kopczykiem z trocin lub kory sosnowej. Starsze rośliny wystarczy obsypać kopczykiem, pod warunkiem, że zostały posadzone na stanowisku osłoniętym od wiatrów.
Magnolia nie lubi przycinania. Gałązki przemarznięte i uszkodzone usuwamy na bieżąco, ale nie wcześniej jak po wiosennych przymrozkach.
