SOSNA POSPOLITA ‘WATERERI’
Jest najbardziej popularną odmianą sosny pospolitej. Charakteryzuje się niebieskawą barwa igieł. Początkowo gęsta i regularnie kulista, z czasem przyjmuje formę szeroko stożkową i dość luźną. Po 10 latach osiąga 2 m wysokości i szerokości. Dorasta do 3-5 m wysokości przy 3-4 m szerokości. Pędy są gęste, krótkie, sztywne i wzniesione. Zebrane po dwie niebieskozielone igły o długości 2-4 cm są również gęste i ułożone promieniście. Niewielkie szyszki, bo 3-7 cm długie, dojrzewają w drugim roku, a otwierają w trzecim. Początkowo są brązowe, później szare i matowe. Sosna ta odporna jest na niskie temperatury i suszę ale dość wrażliwa na zanieczyszczenia przemysłowe. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym, glebach lekkich, piaszczystych i przepuszczalnych o umiarkowanej wilgotności i dobrze zdrenowanych o odczynie lekko kwaśnym po słabo zasadowy. Dobrze reagują na przycinanie młodych przyrostów, dzięki czemu bardziej zagęszczą się i ograniczony zostanie wzrost. Polecana zarówno do dużych jak i małych ogrodów, skalnych czy na wrzosowiska. Ze względu na swoje zabarwienie warto sadzić pojedynczo lub w towarzystwie roślin o żółtym lub jasnozielonym wybarwieniu.
SOSNA CZARNA ‘BREPO’
Karłowa odmiana sosny czarnej o płasko kulistym pokroju. Po 10 latach osiąga niecałe 50 cm wysokości i 60 cm szerokości. Krótkie, sztywne, gęsto ułożone pędy o dość długich igłach tworzą regularną bardzo gęstą koronę. Igły delikatne, cienkie, ciemnozielone, zebrane po dwie, ułożone na pędzie promieniście. Odporna jest na niskie temperatury i suszę. Mało wymagająca co do gleby. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym, glebach lekko zasadowych lub obojętnych, suchych, piaszczystych, ale też gliniastych. Polecana do ogrodów skalnych, na wrzosowiska, jako element rabaty a także do uprawy w pojemnikach. Sosnę tę można spotkać w formie szczepionej nisko lub na paliku.
SOSNA CZARNA ‘MARIE BREGEON’
Bardzo podobna do sosny ‘Brepo’. Odmiana o bardzo gęstym i zwartym pokroju. Igły są długie, żywozielone, gęsto osadzone. Młode rośliny utrzymują kształt regularnej kuli, później lekko spłaszcza się. Po 10 latach osiągają tylko 40 cm wysokości i 80 cm szerokości. Odporna na mróz, suszę i zanieczyszczenia powietrza. Najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych, przeciętnych, nie zbyt mokrych i na stanowisku słonecznym. Ładnie prezentuje się na rabatach, w ogrodach skalnych, wrzosowych i japońskich.
SOSNA CZARNA ‘OREGON ‘GREEN’
Roślina o bardzo regularnym układzie konarów i gałęzi. Swoim ułożeniem przypominają araukarię. Igły są sztywne, mocne, ciemnozielone, wyraźnie przylegające do pędów. Wymaganiami nie różni się od innych z tego gatunku, czyli stanowisko słoneczne i kwaśne podłoże. Wykazuje dużą odporność na niesprzyjające warunki środowiska. Najładniej będzie wyglądała posadzona jako soliter.
SOSNA BOŚNIACKA ‘DEN OUDEN’
Dekoracyjna odmiana sosny bośniackiej o regularnym i stożkowym pokroju. Po 10 latach dorasta do 3,5 m wysokości i 1,5 m szerokości. Igły, zebrane po dwie, są gęsto osadzone i przez cały rok intensywnie ciemno zielone. Pędy skierowane są ku górze. Szyszki pojawiają się już na młodych okazach w barwie brązowo granatowej, mierzą 6-7cm długości. Odporna na mróz o niewielkich wymaganiach glebowych. Najlepszym stanowiskiem jest słoneczne. Polecana do nasadzeń w miastach, ponieważ dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza, a także do przydomowych ogrodów jako soliter czy też w rzędzie tworząc luźny szpaler. Nadaje się również na skalniaki i wrzosowiska.
SOSNA KOSODRZEWINA ‘LAURIN’
Bardzo gęsty krzew o pokroju szeroko stożkowym. Pędy skierowane są ku górze. Igły koloru żywozielonego skupione po dwie, ułożone promieniście. Należy do roślin wolno rosnących, po 10 latach osiąga 1 m wysokości. Roczny przyrost wynosi 8-12 cm. Roślina ta jest w pełni mrozoodporna, bardzo wytrzymała o małych wymaganiach glebowych. Dobrze znosi suszę i silne wiatry. Preferuje stanowisko słoneczne. Polecana do małych ogrodów, ogrodów skalnych i na rabaty. Nadaje się również do uprawy w pojemnikach.
SOSNA KOSODRZEWINA ‘CARSTEN’S WINTERGOLD’
Karłowa odmiana sosny kosodrzewiny o zmiennej barwie igieł. Przybiera pokrój zwarty, krzaczasty, końce pędów wzniesione do góry. Po 10 latach osiąga niecałe 80 cm wysokości i podobnej szerokości. Igły podwójne latem jasnozielone, a po jesiennych przymrozkach przebarwiają się na pomarańczowozłoty kolor. Po rozpoczęciu wegetacji ponownie stają się zielone. Posiada małe wymagania glebowe, a stanowisko słoneczne. Polecana do małych ogrodów, ogrodów skalnych i na rabaty.
CHOINA KANADYJSKA
Bardzo stara odmiana, zazwyczaj spotykana w formie drzewkowej o grubym pniu zasłoniętym przez zwisające, bardzo zagęszczone pędy. Jej wysokość zależy od miejsca szczepienia i sposobu prowadzenia przez pierwszych kilka lat. Prawidłowo prowadzona, po 10 latach staje się efektownym drzewkiem o wysokości 2,5 m i 1 m szerokości. Z upływem czasu będzie poszerzać się aż do kilku metrów średnicy. Pędy są cienkie, przewieszające, gęsto nachodzące na siebie. Igły delikatne, krótkie, spłaszczone, ciemnozielone, z szarobiałymi paskami od spodu. Młode przyrosty są jasne, które ładnie wiosną kontrastują z ciemniejszymi igłami. Choina zawiązuje dużo drobnych szyszek. Najlepiej rośnie w środowisku leśnym o dużej wilgotności. Choć ma duże wymagania glebowe, dobrze rośnie i na słońcu i w cieniu. Najlepsze dla niej gleby to żyzne, lekko kwaśne, umiarkowanie wilgotne lub wilgotne. Odporna na niskie temperatury, ale nie znosi suszy i upałów. Pięknie będzie wyglądać w ogrodach skalnych, na wrzosowiskach, nad oczkiem wodnym sadzona pojedynczo lub w grupach.
JODŁA SZLACHETNA ‘GLAUCA’
Jodła o intensywnie niebieskich igłach i dość wolnym tempie wzrostu. W Polsce dorasta do 8 m wysokości po 30 latach uprawy. Grube i sztywne gałęzie często ułożone są nieregularnie i gęsto pokryte tępymi, sztywnymi igłami. Gruba warstwa wosku nadaje igłom niebieski odcień. Ciekawe jest ich ułożenie na pędach, mianowicie układają się promieniście, zaś te znajdujące się na spodniej stronie pędów odchylają się ku górze. Szyszki pojawiają się u kilku lub kilkunastoletnich roślin. Dojrzałe szyszki osiągają 25 cm długości i 6-10 cm średnicy. Czasami pod wpływem własnego ciężaru przekrzywiają się wraz z gałęziami. Nie są one jednak trwałe. Późnym latem, gdy nasiona dojrzeją, rozpadają się całkowicie, uwalniając nasiona i łuski, pozostawiając po sobie trzpienie, czyli osie szyszek. Wymaga gleb żyznych, próchniczych, stale umiarkowanie wilgotnych, ale przepuszczalnych o odczynie lekko kwaśnym oraz słonecznego i osłoniętego od wiatru stanowiska. Brak odpowiedniego słońca sprawi, że igły nie będą wybarwiać się na niebiesko. W pierwszych latach uprawy wymaga prowadzenia przy paliku aż do momentu wytworzenia silnego pędu przewodniego. Całkowicie mrozoodporna, jednak wskazane jest okrywać na zimę młode sadzonki. Poleca się sadzić w parkach, ogrodach przydomowych, na rabatach wśród innych drzew i krzewów iglastych.
CYPRYSIK TĘPOŁUSKOWY ‘NANA GRACILIS’
Jest jednym z najładniejszych odmian cyprysika japońskiego. To karłowy krzew o wolnym tempie wzrostu i szeroko stożkowym pokroju. Roczny przyrost jest niewielki, bo tylko 3-5 cm. Tworzy krótkie, mocno rozgałęzione pędy oraz płaskie, wachlarzykowate, muszlowato skręcone gałązki, które pokryte są grubymi, tępo zakończonymi, zielonymi łuskami. Na łuskach znajdują się wypukłe gruczołki. Wiosną rośliny te są soczyście zielone, szmaragdowe, połyskujące. Latem ciemnieją, tylko młode przyrosty mają wyraźny, jaśniejszy odcień. Najlepiej będzie rósł na glebie żyznej, próchnicznej, dostatecznie wilgotnej i lekko kwaśnej, w miejscu ciepłym, słonecznym i osłoniętym od wiatru. Młode sadzonki w pierwszych latach uprawy warto okrywać agrowłókniną lub stroiszem. Będzie pięknie prezentować się w ogrodach japońskich, żwirowych i na skalniakach. Polecana do nasadzeń na rabaty wśród innych karłowych roślin iglastych, wrzosów oraz innych niskich bylin.
