„Rhododendron” z łaciny oznacza różane drzewo
Nazwę swą zawdzięcza kwiatom przypominającym róże, gdzie z łac. Rhodon to róża a
Dendron – drzewo, czyli drzewo różane. Rododendrony nie są kłopotliwymi roślinami, pod warunkiem, że prawidłowo je zasadzimy na odpowiednim stanowisku. Zapewniając im odpowiednie miejsce w ogrodzie odwdzięczą nam się przepięknymi kwiatami cieszącymi nasze oko od kwietnia aż do czerwca przez wiele lat. Możemy uprawiać je zarówno w dużych jak i w małych ogrodach, a także w pojemnikach. W zależności od gatunku mogą to być krzewy osiągające tylko 0,5 m wysokości albo sięgające nawet kilka metrów. Należy jednak pamiętać. że nie są to rośliny nadające się do każdego ogrodu. Sztuka jest znalezienie im odpowiedniego lokum.
Do rodziny Rhododendronów zalicza się różaneczniki i azalie.
Wśród azalii wyróżniamy wielkokwiatowe i japońskie.
Azalie wielkokwiatowe początkowo mają pokrój luźny, z wiekiem stają się zwarte, liście są średniej wielkości, przebarwiają się i opadają na zimę. Preferują stanowisko zarówno słoneczne jak i cieniste. W pełni odporne są na mróz.
Azalie japońskie mają niższy, bardziej zwarty pokrój a ich małe liście są półzimozielone lub zimozielone. Najlepiej rosną w półcieniu i mają umiarkowaną mrozoodporność.
Wspólnymi cechami obu grup są owalne, cienkie i lekko owłosione liście. Okres kwitnienia przypada na maj – czerwiec. Kwiaty są lejkowate, pachnące, składające się z ok. pięciu pręcików. Spotkać można głównie pomarańczowe, czerwone i różowe.
Różaneczniki w porównaniu do azalii są większe. Niektóre osiągają nawet 2,5 m. Liście ich są duże, grube, błyszczące i zimozielone. Kwiatostan zwarty, kolisty składający się z bezzapachowych kwiatów z ok. 10 pręcikami. Te piękne, duże kwiaty występują najczęściej w takich kolorach jak biały, fioletowy i różne odcienie różu. Najlepsze stanowisko to cień.
Podłoże, zarówno dla azalii jak i różaneczników musi być kwaśne, żyzne, przepuszczalne i wilgotne. Rododendrony mają płytki system korzeniowy. Nie potrzebujemy zatem kopać głębokiego dołu. Wykopany otwór wypełniamy mieszanką składającą się z kwaśnego torfu, ziemi liściowej i przekompostowanej kory sosnowej lub gotową mieszanką dla roślin kwasolubnych. Przed sadzeniem bardzo ważne jest rozluźnienie bryły korzeniowej, ponieważ rośliny te pobierają składniki pokarmowe zewnętrznymi korzeniami, a zbyt mały pojemnik powoduje wrastanie się korzeni w środek bryły. Nierozluźnienie spowoduje wolniejszy wzrost a nawet zamieranie. Zabieg ten jest ważniejszy niż nieodpowiednie stanowisko. Roślinę sadzimy ok. 2-3 cm nad gruntem dlatego, że korzenie do prawidłowego wzrostu potrzebują dostępu powietrza. Po posadzeniu warto podsypać korą, która utrzyma wilgoć, ochroni przed wahaniami temperatury i zakwasi glebę. Kamienie zamiast ściółki , bardzo popularne w naszych ogrodach absolutnie się do tego nie nadają!!!
Oprócz ściółkowania, raz w roku zaleca się zakwasić ziemię nawozem zakwaszającym. Dla poprawy kondycji roślin warto wykorzystać wiosną nawóz zawierający azot – pobudzi roślinę do wzrostu, fosfor – do kwitnienia i zawiązywania pąków kwiatowych i magnez, który wpływa na zielone wybarwienie liści. Potas zastosowany jesienią przygotuje roślinę do zimy, ponieważ powoduje drewnienie pędów i wzmacnia korzenie.
Dodatkową zaletą w uprawie rododendronów jest brak konieczności przycinania. Usuwamy jedynie obumarłe pędy, uschnięte liście i przekwitnięte kwiatostany.
Rododendrony podlewamy regularnie, zwłaszcza w okresie kwitnienia i późną jesienią dla łatwiejszego przetrwania zimy. Różaneczniki, gdy jest taka konieczność i nie ma mrozów, podlewamy również zimą.
Zawiązane pąki są dość wrażliwe na mroźne wiatry i niskie temperatury, dlatego warto je osłonić na zimę włókniną bądź gałązkami świerkowymi. Korzenie przed przemarznięciem ochroni kopczykowanie i ściółka z kory lub igliwia.
Różaneczniki dostępne u nas w sprzedaży to rośliny 4-5 letnie z pąkami kwiatowymi.
